Boşluklar..

Hayatımda kendi ellerimle yarratığım boşlukların ızdırabı çekiyorum şimdi. Bile bile bağımlı olduklarımın yokluklarına katlanmak zorundayım. Yavaş yavaş yıkılan hayatımın altında ezilip kalmak istemiyorum. Biri kolumdan çekip kurtarmalı beni. Sevgiyle ısınmış bir el... Sevgiye açım halbuki insanların %90'nun görmediği göremediği birt sevgiyle burun burunayım. Sevgiyem açım çünkü sevgiye bağımlıyım. Dokunmayın kırılırım, sevmeyin incinirim, bakmayın kızarırım... Biraz manyak hafif paranoyak bir ruh haliyle sevgiye bile bahaneler var bu bünyede. En ihityacım olan şeye sevgiye. Kaybettiğim dostlarım, terkettiğim sevgililerim, gergin ebeveylerim... Mükemmel hayatıma ne oluyor böyle! Başıma yıkılmak üzere!