Dramatize

Birçok açıdan dramatik bir hayatım var, farkındayım bunun. Kimsenin yaşamadığı çok olağanüstü, dehşet verici şeyler yaşamış değilim. Birçok insanda görülebilecek birçok olayın birikimi ve bol miktarda şanssızlıktan ibaret benim kötü bahtım. Ve bir de kaçtığım şeylerin peşimden gelmesi. bunları çoğu zaman insanlara anlatmaktan hoşlanmam; ama gerçekten dinleyebilecek birini bulduğumda da hiç kaçırmam. Benim zayıf noktam bu. Eğer bana karşı düşünceli ve yardımsever yaklaşırsanız hemen anlatabilirim tüm bu olanları. Sorun burada değil. Bunları anlatırken dramatize ederim bir de. Bu bilinçli bir hareket değil; çünkü zaten her şeyi beynimde de dramatize ediyorum. Ufak bir şanssızlığı on dakika içinde büyük bir trajediye dönüştürebilirim kafamda ve bunu başkalarına anlatırken de yaparım. Olanları abartmam, hissettiklerimi abartmam; ama karşımdakinin bunun dünyadaki en büyük felaket olduğuna inanmasını sağlayabilirim. Belki de sağlayamıyorumdur, insanlar deli olduğumu düşündükleri için kafa sallıyorlardır bana bilmiyorum. Bu tamamen benimle ilgili. İnsanlara bu şekilde anlatırım; çünkü böyle olduğuna inanırım. Çoğu zaman bu böyledir. Gözlerimi kapatır ve kaderime lanet ederim. Aynı durum iyi şeyler için de geçerli olsaydı şikayet etmezdim bundan. Ama sistem başıma gelen iyi bir şey olduğunda tersine işliyor. Olumlu şeylerin tüm olumsuzluklarını çıkarıveriyorum ortaya. Hayır, sorun bu da değil. Bazen bunun yerine yaşadıklarını abartan yalancının teki olsaydım diyorum; çünkü çok daha kolay olurdu. En azından bunu yaparken eğlenirdim, acı çekmezdim; ama ben kendim inanıyorum zaten en başta bunun bir felaket olduğuna. Can sıkıcı ve karmaşık bir sürü şema çiziyorum kafamda. Birkaç dakika içinde tüm dünya benden nefret ediyor ve evrendeki gelmiş geçmiş en kötü kadere sahip oluveriyorum. Biraz sakinleşip uzaktan baktığımda, aradan biraz zaman geçtiğinde kendime gülmekten başka yapacak bir şeyim de olmuyor. Çünkü o kadar uçuk ki düşündüklerim. Şu anda canımı sıkan şeylerin de böyle olmasını ummaktan başka yapabileceğim hiçbir şey yok. Komik ya da değil, dramatize edilmiş ya da edilmemiş canımı sıkıyorlar işte oradalar. Bu da canımı sıkan başka bir şey zaten. Evrendeki en kötü kader benimki mi ne?